Deze vrije kunstacademie positioneert zich op een eigenzinnige manier in het landschap. Een eigenzinnigheid die past bij studenten van een kunstacademie. Door de hoeken van bestaande gebouwen als uitgangspunt voor het ontwerp te nemen ontstaan er diagonale lijnen. Deze lijnen vormen samen een allesverbindende route. Deze route vormt de rode draad van het project. Ze zorgt voor nieuwe zichtrelaties in de omgeving maar ook voor nieuwe programmatische verbindingen tussen de verschillende functies. De ontstane lijnen vertalen zich niet alleen in het interieur door maar ook in de constructie van het gebouw die zich aan de buitenkant bevinden.